Bu çocuk ne yer ne içer? - 2

Yerel tatlardan da faydalanmıyor değiliz kıymetli okuyucu. Resimde yarım daire olanlar panzerotti (içinde domates ve mozarella bulunmakta) ufak badem şeklinde gnocchi (makarna benzeri, içi patates) ve fish fingers görüyorsunuz. Artisliğe lüzum yok; gnocchi hiç bi şeye benzemiyor. Panzerotti ise marketten alıp yapılınca o güzelliğini kaybediyor. Yine de orda ne yedin diye soranlara derseniz ki "panzerotti'den şaşmam, gnocchi çok pratik, bayılıyorum" waay sen İtalyan olmuşsun demeleri an meselesi.

Politecnico di Milano-1

Olayın bir de okul boyutu var tabi. Buyrun bu da büyük A olarak bilinen Politecnico di Milano, Mimarlık Fakültesi. Diğer yapıların aksine daha modern bir bina ve çelik strüktürden. İç mekan biraz metro istasyonunu andırıyor. İçeride, değil Taşkışla'nın Cafe da Fresco'su, dandik bir kantin bile yok. Millet kahve makinelerinin önünde kuyruk olmuş, sosyallik yakalamaya çalışıyor. Okulun önünde güzel bi büfe var masalarla birlikte. özetle Taşkışla'nın yanından bile geçemez diyor rüküşlüğünden ötürü 4 puan veriyoruz.

Bu çocuk ne yer ne içer?

Evet, güzel soru... Yemek portföyü kısıtlı biri olarak neler yediğimi merak ediyorsunuz. Dışarıda yemenin maliyeti ve ne yediğini bilememe şüphesiyle içimdeki aşçıyı keşfettiğimi pekala tahmin etmişsinizdir. Şimdiye kadar riske girmeden klasikler üzerinden sürdürdüğüm yemek skalamı kendi bulduğum formül (x'li y'li z: gnocchi li patatesli balık kroket) [buna kısaca log x y=z diyoruz. literatüre geçsin efem] üzerinden geliştirmeye devam ediyorum. Süreç dahilinde gelişmeyi takip edebilirsiniz.
İlk akşam yemeğim:
Spagetti Bolognese

Via Santa Marcellina, 4

Milano'nun kuzey bölgesinde kalacak bir oda kiraladım demiştim. Metropolitana Linea 3 (Sarı Hat) 'ten Zara durağında inip tramvaya binildiğinde 15 dakika uzaklıkta. Şehir merkezine toplamda 30 dakika...

Ev arkadaşlarım Pasquale ve Annie. İkisi de İtalyan. Pasquale, delağanlının harman olduğu, tehlikenin fink attığı Napoli'den...Burada bir şirkette çalışmak için gelmiş. Annie ise Toscana'lı ve o da benden 1 ay önce gelmiş. Milano hakkında benden daha fazla şey bilmedikleri kesin.

Olaylar geliştikçe Annie ve Pasquale'yle ilgili daha çok şey yazarım gibime geliyor... (yoksa şüphen mi var?)

Arrivi Lecco (13.02.2009)

Bugün, Milano'ya 40 dakika uzaklıkta Como Gölünün yakınındaki Lecco şehrine Beril'le Emre'nin yanına gittim. Beril o gün Türkiye'ye dönüyordu. Beril hazırladığı nefis kahvaltıdan sonra haldır huldur treni yakalamak için valizlerle depar attık, yetişemeyeceğimizi anlayınca efendi gibi oturup kahvelerimizi içtik:)) Az önce yardıra yardıra koşanlar biz değilmişçesine serçe parmağımız havada capuccinolarımız yudumladık :) Beril gibi süper bi insan olan Emre'yle tanıştım. Bir sonraki trenle onlar Orio Al Serio (Bergamo) 'ya ben Milano'ya...
Arrive derci Beril:) Umarım tekrar burada olursun...

Milano Günlüğü

Burada Milano günlerimi yazıp sizlerle (ve kendimle) paylaşacağım kıymetli okuyucu...

Ayrıca burayı not defteri olarak da kullanmayı düşünüyorum:
Aklıma gelen fikirler, karşılaştırmalar, müthiş tespitler, olan-biten, vs... de yer alabilenzi.

Öncelikle geçen zamanın kısa bir özeti:
- Şubat ayında Milano'ya geldim.
- Yaklaşık 1 hafta boyunca kalacak ev aradım.
Hotel Catalani ve Hotel Lagun Blu (Via Alfredo Catalani) da üçer gün kaldım.
- Sonunda Via Santa Marcellina, 4 da bir ev buldum. (detaylar daha sonra)
- Okula gittim, ESN Office'le görüştüm.
- Prag' a gittim.